உடல் பருமனும் உண்ணா நோன்பும்

              
சோமாலியாவில் பல குடும்பம் சோற்றுக்கு லாட்டரி  அடிப்பதும், இங்கோ சுகவாசிகள் சோற்றுக்குள்ளே சொக்கநாதனைத்தேடி, உடல் பருத்து, குருதி கொதித்து மருத்துவரை நாடி, உப்புச்சப்பில்லா உணவை வேண்டா வெறுப்பாய் உண்பதும் நாம் அன்றாடம் கண்டும் களித்தும் வரும் காட்சிகள்.

 உணவு தட்டுப்பாட்டிற்கு நிகராய் உணவு கட்டுப்பாடும் முக்கியத்துவம் பெற்று வரும் காலமிது. சமவிகித சத்துக்கள் நிறைந்த உணவை சரியான அளவில் உண்பதுவே சாலச்சிறந்தது. விஞ்ஞான  விஷயமறிந்தவர்  கூறுவதெல்லாம் கொழுப்பும் சர்க்கரையும் கூடுதலாகவும், நார்சத்தும் மாவுப்பொருளும் குறைவாகக் காணப்படும் உணவே இதய தசைகளுக்கு இரத்தத்தை எடுத்துச்செல்லும் தமனிகளை அடைக்கச்செய்து, இதய நோய்களை இனிதே வரவேற்பவையாம். இத்துடன் நிற்பதில்லை, சர்க்கரை நோயும், சற்றே காலதாமதமாய் புற்று நோயும் புறப்பட்டு வருமாம். 

 சிந்திப்பீர்  சில நொடி!

 துரித  உணவுகள் என்றும் துன்பம் விளைவிப்பவையே. புற்றீசல் போல் புறப்பட்டு வரும் புதிய உணவு வகைகள், உடல்நலம் பேணும் உணவு வகைகளை உடனே மறக்கச்செய்கின்றன. ஒரு நேர உணவை விட்டொழித்தால், உடல் பருமன் குறையுமென பக்குவமின்றி பலரும் பட்டினி கிடக்கின்றனர்.  அதேபோல், கொழுப்பென்றாலே கூடாதென்பதும், இனிப்பென்றாலே இனி தொடுவதில்லையென்பதும் உடலைக்குறைக்க உதவாது, மாறாய் உடல் நலத்தைக்கெடுக்கவே வழிகோலும். சரிவிகித  சம உணவை நன்றாய்ச் சமைத்து, நிறைவாய் உண்பதே நிச்சயம் துணை புரியும்.

விதவிதமாய் உண்ணலாம்- விகிதாச்சாரமாய் உண்பதே நலம் பயக்கும். உணவுத்தேவையென்பது மனிதனுக்கு மனிதன் மாறுபடும். பட்டினி வைத்தியம் பயன்படாது.
டிஸ்கி: இது கடந்த வருடமே உங்கள் வலைப்பூவில் வாசித்த விஷயமாச்சே என்று சொல்பவர்களுக்கு:  பதிவிட்ட நேரத்தில் பலரை சென்றடைய வில்லை என்பதால்,  இப்போது  மீள் பதிவு.