நடை மேடைகள் நடப்பதற்கு அல்ல!

                                 பஸ் என்றால் படிக்கட்டில் பயணமும் , ரயில் என்றால், வாசல்  அருகே வந்தமர்வதும் நம் வாடிக்கை. இப்படி எதிலும் எங்கும் வித்தியாசங்களையே விரும்பும் நாம், நடைமேடையில், நடப்பதில்லை. ஏன், அங்குதான் கடை இருக்கும், 'கல்லா' இருக்கும், கக்கா போவாங்க, நம் வாகனங்கள் நமக்காக அங்கே காத்திருக்கும்.

இப்படி நாம் அன்றாடம் செய்யும் சில காரியங்கள், எல்லைகள்   தாண்டும்போது, இன்னல்கள் மட்டுமே தந்திடும். எடுத்து சொன்னோம், எச்சரிக்கை விடுத்தோம், இருந்தும் பயனில்லை. இறங்கி விட்டோம், நடவடிக்கைகளில். 

நெல்லையில், ஏற்கனவே இருந்த பேருந்து நிலையம் இட நெருக்கடியால் தவித்தபோது, மாற்று இடமாய் உருவானது வேய்ந்தான்குளம் பேருந்து நிலையம். விமான நிலையம் போல், ஒரு பேருந்து நிலையம் என்று வந்தன, அன்றைய காலகட்டத்தில் விமரிசனங்கள்.  

                             காலம் செல்ல செல்ல, கடும் ஆக்கிரமிப்பின் பிடிகளில் சிக்கியது அந்த பேருந்து நிலையம். காவல் துறை எச்சரிக்கை, மாநகராட்சியின் மாசற்ற நடவடிக்கைகளால் எல்லாம் திருந்துவதாய் இல்லை நம் மக்கள். அதற்க்கு சாட்சிகள், இங்குள்ள காட்சிகள்: 

வீடல்ல வேய்ந்தான் குளம் பேருந்துநிலைய நடைமேடை.

பயணிகள் பயனடைய, சுத்திகரிக்கப்பட்ட குடிநீர் (R.O.WATER) குழாய்களில் குடிப்பதற்கு வழங்கப்பட்டன. குடித்து, மக்கள் பயன்பெறுவதை விட, அங்குள்ள கடைகளில் பயன்படுத்த பிடித்து செல்லப்பட்டவையே அதிகம். சிறை பிடிக்கப்பட்டன, நல்லிகள். ஆம், அவற்றை சுற்றி கூண்டுகள் அமைத்து, குடிப்பதற்கு பிடித்திட, தம்ளர்கள்  தொங்க விடப்பட்டன. இப்போது கடைக்காரர்கள் தொல்லை குறைந்துவிட்டது.

                                      நம் மக்கள், அந்த நீரில், பல் துலக்குவது முதல், முகச்சவரம் செய்வது வரை 'சிறப்பாக' பயன்படுத்துகின்றனர்.

                                 அடுத்து காண்பது, அவசர கால அவலம். பேருந்து நிலையத்தின் ஒவ்வொரு நடை மேடையிலும், கட்டணக்கழிப்பறை இருந்தாலும், கட்டாயம் நாங்கள் மரத்தடிகளை மட்டுமே பயன்படுத்துவோம் என்று சொல்லும் மனிதர்கள் சிலர்.

வாகனங்களை நிறுத்தி வைக்க வாகன காப்பகம், தனியார் வசமிருந்தால், தறி கெட்ட வகையில்  கட்டணம் வசூல் செய்கின்றனர் என்ற புகார் எழுந்ததால், மாநகராட்சி வசம் வைக்கப்பட்டிருந்தும், வாசலிலும், வழிப்பாதைகளிலும், நடை மேடைகளிலும் மக்கள் நடமாட முடியாத அளவிற்கு  வாகனங்கள் அணி வகுப்பு. 

அள்ளி எடுத்து வந்து அத்தனையும் ஒப்படைத்தோம் காவல் நிலையத்தில். அதிகமில்லை 35 மோட்டார் சைக்கிள்கள் மற்றும் 17 மிதி வண்டிகள். இவை  போதாதென்று, கடைக்காரர்கள் தம் பங்கிற்கு கடைகளின் முன் நடைபாதையில் ஆக்கிரமித்து வைத்திருந்த பொருள்கள் அனைத்தும் அகற்றப்பட்டன. 

அன்று தொடங்கிய ஆப்பரேசன், அடுத்த நாளும் தொடர்ந்தது, சந்திப்பு பேருந்து நிலையத்தில். அதிகாலை ஆறு மணிக்கே அதிரடியாய் ஆரம்பித்த ஆக்கிரமிப்பு அகற்றம், பொது மக்கள் நடமாட இடம் கொடுத்து புண்ணியம் தேடிக்கொண்டது. 

மற்ற மொழி பத்திரிக்கைகளையும் விடுவதாயில்லங்க.

டிஸ்கி :காலையில் எடுத்து வந்தால், மாலையிலேயே தொடரும் மனித மனங்களின் சபலங்கள். மன மாற்றங்கள் வந்தால், மகிழ்வுறும் மனித சமுதாயமே!